Samen groeien naar Christus

Afgelopen Zondag 19 maart sprak Laurens Heijboer over het ‘Onze Vader’ (tweede tot en met zesde bede) aan de hand van Mattheüs 6:5-15. De preek is hier te beluisteren.

Wij richten ons in het gebed niet tot een ‘iets’ of tot een dragende, onpersoonlijke kracht, maar tot een Persoon, die betrokken is bij ons leven, ons liefheeft en als een Vader voor ons wil zorgen.

Het gebed heeft niet ten doel God bij te praten of Hem aan te sporen iets voor ons te doen, want Hij kent ons door en door. Maar door te bidden erkennen wij dat wij alles van Hem, de hoogverheven God, verwachten. Hieronder wordt er per deel (bede) een toelichting gegeven:

2) ‘Uw koninkrijk kome’: de mens erkent Gods regering niet en wil autonoom zijn, maar God wil ons voegen onder de heerschappij van de Heere Jezus (Efeze 1:10). Zijn Koninkrijk is nu nog ‘in aanbouw’ en wordt al zichtbaar op de plekken waar Hij regeert in de harten van mensen. Toch kunnen wij die betere wereld niet tot stand brengen, dat zal alleen gebeuren onder Zijn heerschappij. Door dit gebed te bidden, verklaren we dat wij verlangen naar de openbaring van dat koninkrijk, dat belangrijker is dan het onze.

3) ‘Uw wil geschiede…’: het gaat hierbij niet om de verloochening van onze eigen wil en verlangens, maar om het verlangen om Zijn wil voorrang te geven en onze wil daarmee in overeenstemming te laten zijn. Wij mogen onze verlangens aan Hem kenbaar maken (Filippenzen 4:6). Doen wij dat? Betrekken wij Hem in het gebed bij ons dagelijks leven?

4) ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’: door dit te bidden verklaren we ons afhankelijk van onze Schepper en spreken we onze dankbaarheid uit voor Zijn gaven, waar we ook van mogen genieten zonder onszelf daarin te verliezen. Tegelijk moeten we onszelf ook afvragen hoe wij in de noden van anderen, die geen dagelijks brood hebben, kunnen voorzien.

5) ‘Vergeef ons onze schulden…’: als wij door onze daden afbreuk hebben gedaan aan Zijn Naam en Zijn Koninkrijk, moeten wij dat belijden aan God. Daarbij is het ook belangrijk dat wij in een vergevende houding naar anderen leven (Efeze 4:31-32). Als wij slachtoffer zijn, mogen we bidden om Gods verlossing en dat we tot het punt mogen komen waarin we het oordeel aan Hem over kunnen laten (I Petrus 2:23).

6) ‘Leid ons niet in verzoeking…’: het kwaad in deze wereld is een realiteit. God is de enige die ons daartegen kan beschermen zodat we niet ten val komen. Daar mogen we om bidden, in de wetenschap dat Satan onttroond is, dat Gods Koninkrijk komt en in het verlangen dat Hij de eer krijgt die Hij toekomt (Judas 1:24-25).