Samen groeien naar Christus

Zondag 7 april sprak Laurens Heijboer over het thema ‘hoe sta jij voor God?’ aan de hand van de gelijkenis de farizeeër en de tollenaar en het bijbelgedeelte Lukas 18:9-14. De overdenking is hier te beluisteren.

Zowel de farizeeër als de tollenaar gaan op naar de tempel om te bidden (ze moesten de trappen op om in de tempel te komen). Een gebed op een gemeenschappelijk moment, als er geofferd wordt. Ze staan daar voor de Heilige God. Hoe sta jij voor God? Niemand is onzichtbaar voor God (we hebben rekenschap af te leggen aan God).

Farizeeërs waren mensen die zich afscheiden van de rest. In kennis van het geloof. Ze beijverden zichzelf om heilig te leven voor God. Dat is op zichzelf goed, maar het kan ook hoogmoed geven. Ze missen hier de liefde voor God en hun naasten.

Liefde boven alles. God wil niet jouw ijver, geld of kennis, Hij wil graag jouw hart!

Terug naar de gelijkenis.

De Farizeeër doet veel goed. Hij doet geen zonde, betaalt zijn tienden, zelfs ook over datgene wat hij van iemand anders koopt (voor het geval die persoon ‘vergeten’ is om zijn tienden te betalen). Echter gaat het alleen maar om zichzelf (in de tekst komt het woord ik 5x voor). Hij maakt God tot zijn schuldenaar.

Hij bidt niet voor vergeving van zonde, hij bidt niet om genade, hij bidt en dankt niet om zijn zegeningen, hij bidt niet voor zijn naasten, etc.

Herkennen wij niet iets van onszelf in deze farizeeër? We kunnen best tevreden zijn over ons geestelijke leven, dat kan samengaan met minachting tegenover een ander. Misschien niet openlijk, maar het kan in je hart leven. Je kunt als mens met verschillende maten meten, de ene mens meer of minder achten. Het kan ook gaan over de manier waarop wij omgaan met onze gaven en talenten. God heeft bepaalde talenten aan mij gegeven en dus wil je per sé bepaalde taken uitvoeren in de gemeente. Is dit tot opbouw van de gemeente of van jouzelf? Hoe profileren wij onszelf? Gaat het om ik? Of om God? En Zijn Gemeente.

De tollenaar was een zondaar. Hij werkte voor de vijand. Hij nam mensen hun geld af. Maar zijn houding is fundamenteel anders dan de farizeeër. Hij houdt afstand van het altaar. Hij slaat zichzelf op de borst als teken van rouw. Dit gebeurde vaak bij een begrafenis van iemand in die tijd. Hij bidt een zondaarsgebed. Hij verschuilt zich niet en beseft dat hij zondig is en dat hij alleen voor God staat. Hij probeert zichzelf niet te rechtvaardigen.

En dan zegt Jezus, de tollenaar ging gerechtvaardigd naar huis. Hij heeft alleen naar God gekeken, niet naar zichzelf. Hij heeft ware nederigheid betoond.

Maar het gaat niet om nederigheid, want dan maken we God weer tot schuldenaar. Je moet opzien naar God en berouw tonen voor jouw zonden. Je bent welkom bij God, want door Jezus zijn wij gerechtvaardigd en hij wil jou heiligen en tot een belangrijk onderdeel maken van Zijn Koninkrijk.